สวัสดีตอนดึก ๆ คะ .. อุ๊เพิ่งกลับมาจากกินเนื้อกระทะ + กินน้ำปั่นคะ
แล้วก็เพิ่งดูคุณชายปวรรุจจบคะ ถึงเวลามาอัพบทความต่อ
ต่อจากบทความที่แล้วนะค้ะ ประสบการณ์เด็กสายอาชีพ ตอนที่ 1
- เมื่ออุ๊ต้องเสียเพื่อนในห้องเรียนไป 1 คน
วันนั้น วันที่ 19 กันยายน 2554 เป็นวันสอบกลางภาคคะ อุ๊มีสอบทั้งช่วงเช้าและช่วงบ่ายคะ
ช่วงเช้า เพื่อนอุ๊ 2-3 คน ไม่มีสิทธิ์สอบคะ เนื่องจากเวลาเรียนไม่ครบ
พอช่วงบ่าย อุ๊มีสอบวิชาภาษาไทยเป็นวิชาสุดท้ายคะ
เพื่อนของอุ๊ ชื่อฟาร์น นายฮารีฟาร์น บาดง ไม่มาเข้าสอบคะ
ตอนนั้นอุ๊ก็คิดว่า เพื่อนคงไม่มีสิทธิ์สอบคะ พอสอบเสร็จก็แบกสังขารตัวเองมาที่หน้าตึก
เพื่อจะดูรายชื่อว่าเพื่อนของอุ๊มีสิทธิ์สอบรึป่าว
ปรากฎว่า เพื่อนของอุ๊มีสิทธิ์สอบคะ แต่ตอนนั้นแบบรู้สึก "เห้ย ทำไมไม่มาสอบวะ ไรงี้"
พูดปุ๊ป เพื่อนของอุ๊ก็มาคะ และอุ๊ก็โบกมือเรียกมันมา และตีไหล่มันทีนึง ไล่มันไปสอบคะ
อุ๊พูดกับเพื่อนไม่ค่อยดีคะ แต่จำไม่ได้ว่าพูดอะไร หลังจากนั้นอุ๊ก็กลับบ้านคะ
โดยที่แขวนสูทไว้ที่ทางเข้าหลังบ้าน ส่วนตัวอุ๊นั่งเล่นคอมคะ + ตั้งเสียงสั่น เลยไม่ได้ยินเสียงมือถือ
ประมาณ 4 โมงกว่า ๆ เพื่อนของอุ๊ทักเฟสมาคะ บอกว่า ฟาร์นเสียแล้ว ถูกรถ 10 ล้อชน
พอได้อ่านแบบนั้น ตอนแรกคิดว่าเพื่อนแกล้งคะ เลยวิ่งไปหยิบมือถือมา
มีมิสคอล ประมาณ 24 สายคะ อุ๊เลยตัดสินใจโทรกลับไป
เพื่อนก็ร้องไห้ แล้วก็บอกว่า ฟาร์นถูกรถสิบล้อชน อุ๊ยังพอมีสติ เลยรีบกระจายข่าว
แล้วตามไปที่โรงพยาบาล + มีครูและเพื่อน ๆ ตามมา
สุดท้ายตามศพเพื่อนไม่ทัน เพื่อนของอุ๊เป็นอิสลามคะ ญาติ ๆ นำศพไปฝัง
ครูของอุ๊เลยพาอุ๊กับเพื่อน ๆ ขับรถไปที่บ้านของฟาร์น (ศพฟาร์นอยู่ที่บ้าน)
รถซีวิคสีขาว อัดนักเรียนไป 10 คน รวมคนขับเป็น 11 คนคะ
ระยะทางไกลพอสมควร และมีเหตุการณ์บ่อย ๆ ตอนนั้นก็กลัวคะ กลัวจะไม่ถึงบ้านฟาร์น
สุดท้ายก็ถึงคะ เพื่อน ๆ เดินไปดูศพฟาร์น อุ๊ก็ดูคะ แต่ไม่เห็น เพราะว่าน้ำตามันทำให้ตาพร่าไปหมดแล้ว
ฟาร์นเป็นเพื่อนที่น่ารักมากคะ เป็นผู้ชายที่ไม่เล่นกับผู้หญิงแรง ๆ นิสัยดีคะ กวน ๆ นิด ๆ
แต่ก็ใจดี อุ๊เคยโทรไปอำด้วยคะ 55555 แต่อุ๊ยังไม่สารภาพเลย เลยตัดสินใจสารภาพวันที่ฟาร์นเสียเลย
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้อุ๊และเพื่อน ๆ เสียใจไปนานเลยคะ ไม่มีกระจิตกระใจจะอ่านหนังสือเลย
แต่จำเป็นต้องอ่าน เพื่อคะแนนคะ สุดท้ายเกรดออกมา เป็นที่หน้าพอใจคะ :)
- เมื่อเพื่อนในห้องเรียนของอุ๊เหลือแค่ 10 คน แต่มาเรียนแค่ 5 คน
ก่อนที่จะเลือกสาขาวิชาที่อุ๊ถนัด อุ๊มีเพื่อนร่วมห้องทั้งหมด 30 กว่าคนคะ
ซึ่งเมื่อแต่ละคนเลือกสาขาวิชาามที่ตัวเองถนัด บางคนก็เลือกเรียนบัญชี , เลขา , การขาย
ส่วนตัวของอุ๊และเพื่อนอีก 14 คนเลือกเรียน สาขาคอมพิวเตอร์ธุรกิจคะ
เรียนได้ไม่นาน เพื่อนก็เริ่มทยอย "ลาออกคะ" มีออกก่อนหน้านี้ด้วยคะ
จนปัจจุบันห้องอุ๊มีนักเรียนแค่ 10 คนคะ แต่เข้าเรียนแค่ 5 คน
คนที่มาเรียนประจำ มีแค่ 5 คน นั่นก็คือ ผู้หญิงทั้งหมดคะ
นาน ๆ ทีเพื่อน ๆ จะมาเรียนกันครบคะ 555555.
แต่ถึงมีกันแค่ 10 คน หรือ 5 คน ห้องเรียนของอุ๊ก็มีสีสันมากคะทั้งจากเพื่อน และ ครู
เป็นช่วงเวลาที่สนุกสุด ๆ โดยเฉพาะตอนที่เล่้นเหมือนเด็ก ๆ คะ
วิ่งไล่กันตั้งแต่ ชั้น 3 ขึ้นชั้น 4 ลง ชั้น 3 ขึ้นไป ลงมา จนครูข้างล่างต้องบอกให้หยุดเล่น
ถึงพวกหนูจะ อายุ 17 - 18 แต่พวกหนูก็ยังไม่โตนะค้ะ โตแต่ตัวคะ 5555 อิอิ
- โรงอาหารแตกกระจาย
วันนั้นเป็นวันที่ 18 มกราคม 2556 คะเป็นวันเกิดหัวหน้าห้องตอน ปวช.1 คะ
ซึ่งก็เป็นเพื่อนสนิทของอุ๊ และเป็นที่รักของเพื่อนทุกคนคะ
ทุกคนเลยรวมเงินกันซื้อเค้กมาเซอร์ไำพรท์ หลังจากเป่าเทียน กินเค้กเสร็จ
เพื่อน ๆ อยากเล่นครีมเค้กกันคะ โดยการเอาครีมมาแปะหน้า แต่อุ๊ขอบ้ายบายก่อน
โดยขอลุกขึ้นเดินหนีคนแรกเลย อุ๊เดินไปประมาณ 2 โต๊ะคะ
อยู่ดี ๆ ทั้งโต๊ะที่มีเพื่อนประมาณ 10 คน ลุกพร้อมกัน และหนีกระเิจิดกระเจิงไปคนละทาง
ใช่แล้วคะ ในกลุ่มมีคนป้ายหน้าเค้กใส่เพื่อนคะ ทุกคนเลยวิ่งหนี
อุ๊เองก็วิ่งคะ วิ่งไกลมาก ครูในโรงอาหารก็ตกใจกันหมดคะ นึกว่ามีอะไร 55555
สุดท้ายทุกคนก็หนีกลับบ้านบ้างละ หอบ้างละ ทำให้เหลือที่โต๊ะเพียงไม่กี่คน
อุ๊คิดว่าทุกคนคงไม่เล่นกันแล้ว ที่ไหนได้ โดนแปะหน้าเต็ม ๆ เลย ฮ่า ๆ
วันนั้นสนุกมากคะ ได้เหงื่อเยอะมาก เหนื่อยมาก 5555555
-
วันนี้เราทำครูผิดหวัง T^T
วันนั้นเป็นวันกำหนดส่งหนังที่ครูให้จับคู่ทำหนังสือเรื่องอะไรก็ได้ คู่ละ 1 เล่มคะ
คู่ของอุ๊ทำเสร็จตั้งแต่ตอนกลางคืนคะ เรื่องมันมีอยู่ว่า ...
หนังสือของคู่อุ๊มันหนาคะ ป้าที่ร้านที่อุ๊เอาไปเข้าเล่มเค้าบอกว่า ให้ใส่กระดูกงูดีกว่า
1. เปิดง่าย 2.ไม่แข็ง 3.เข้าเล่มง่ายด้วย
อุ๊กับเพื่อนเลย โอเค ใส่กระดูกงูก็ได้ พอเอามาส่งครู ครูบอกว่า "ผิดคะ"
ครูบอกว่า ห้องอุ๊มัวแต่พูด คุย ไม่เคยฟังที่ครูบอก ที่ครูสั่ง ครูบอกว่า ครูจะให้ 0 ทั้งห้องคะ
และทิ้งท้ายด้วยคำว่า "นึกว่าเธอจะเก่งจริง แต่ทีี่่จริงก็ไม่เลยนะณัฐชยา"
แล้วครูก็เอางานของอุ๊ไปเลย ตอนนั้นเครียดมาก ทำไงดี ทำไงดี ..
อุ๊เลยลากเพื่อนไปหาึีูครูคะแต่เพื่อนไม่ยอมเ้ข้าไป .. อุ๊เลยฉายเีดี่ยวคนเดียว ยืนยกมือไหว้ครู
ตอนนั้นรู้ตัวเองคะว่า อุ๊เป็นคนที่แย่มาก ๆ ทำให้ึีูครูผิดหวัง รู้สึกผิดมาก ๆ เลย
อุ๊ยืนร้องไห้คะ แล้วขอโทษครู บอกว่าต่อไปนี้จะฟังครู จะไม่เล่นแล้วเวลาครูสอน
อุ๊ของานกลับไปแก้ แล้วจะเอามาส่งใหม่ ครูบอกว่าไม่ให้ ครูจะให้ มส. ทั้งห้อง ไปได้แล้ว
อุ๊เลยออกมาหน้าห้องแล้วร้องไห้ใส่เพื่อนเลย ความรู้สึกตอนนั้นหมดแรงจริง ๆ คะ
ทั้งห้องคิดว่า ครูคงจะเกลียดห้องเราแล้ว .. จนวันเลี้ยงส่งรุ่นพี่ ปวช.3 + ปวส.1
ตอนที่อำลา ครู + รุ่นพี่ ทุกคนจะเดินเป็นวงกลม ตอนนั้นครูคนที่อุ๊ทำให้ผิดหวังก็เดินมา
ห้องอุ๊เดินไปล้อมครูเอาไว้แล้วก็กอดครู + ร้องไ้ห้ พวกอุ๊ถามครูว่า ครูรักพวกหนูมั้ย ?
ครูร้องไห้ และตอบกลับมาว่า รักสิรักสิ แล้วก็กอดพวกเราไว้ แล้วครูก็ว่า ครูไม่ชอบคนดื้อเข้าใจมั้ย
.
หลังจากวันนั้นพวกอุ๊ก็ีรุ้คะว่าึครูเองไม่ได้เกลีัยดอะไรพวกเราเลย
- อุ๊และเพื่อน ๆ เลยคุยกันว่า ต่อไปนี้จะต้องตั้งใจเีรียน จะไม่พูดมาก จะฟังครูให้เยอะ ๆ
จะเปลี่ยนตัวเองกันใหม่เลยคะ .. เพื่อไม่ให้ครูต้องผิดหวังอีัก :)
สุดท้ายเกรดของครูก็ออกมาคะ ของอุ๊ได้เกรด 3 ถือว่ามากกว่าคนอื่น แต่ก็ดีใจคะ ที่ครูไม่ให้ติด 0
ต่อไปนี้อุ๊จะตั้งใจเรียนให้มาก ๆ คะ อิอิ ♥
คืนนี้ขออัพแค่นี้นะค้ะ นึกอะไรไม่ออกแล้ว ฝันดีนะค้ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านคะ ♥
